رابطه بین کیفیت زندگی در مدرسه و جوّ روانی-اجتماعی کلاس با سازگاری دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ی بین کیفیت زندگی در مدرسه و جوّ روانی-اجتماعی کلاس با سازگاری دانش آموزان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که بین کیفیت زندگی در مدرسه و مولفه های آن و جوّ روانی-اجتماعی کلاس و مولفه های آن بجز مولفه‏ی نبود رقابت با سازگاری دانش آموزان ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 37 درصد از واریانس سازگاری دانش آموزان بر اساس کیفیت زندگی در مدرسه و جوّ روانی-اجتماعی کلاس قابل پیش بینی می باشد و از میان مولفه های کیفیت زندگی در مدرسه عواطف مثبت و انسجام اجتماعی و از میان مولفه های جوّ روانی-اجتماعی کلاس نبود اصطکاک، همبستگی و انضباط پیش بین معنادار سازگاری دانش آموزان بودند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت که کیفیت زندگی در مدرسه و جوّ روانی-اجتماعی کلاس از متغیرهای مهم و مرتبط با سازگاری دانش آموزان می باشند.